Som yngstemann på sagen bi eg sett te allslags drit.
Stable hòn og listverk - springe hit og dit.
Dæ jævligaste som eg veit dæ'æ takbord med kreosot.
Dei lukte so illt, æra glatt og sleip, ja 'rei by meg beint imot.
Sjå, der kjem'n Hermann, ja no bi're kjaft å få.
Skulde vore ferdig med å lesse lasset på.
"No må'ru pinare raske på. Du må bi ferdig te klukka to!"
Nei, vera sjauar på sagbruk - dæ'æ so som so!
(Men) No æ're snart slutt på arbeidsvikun.
I'mårgo har eg fri.
Då kan eg svinge meg I dansen,
Og få jentud'n på glid.
Ho Birgjit æ so lett og blid.
I'mårgo - so har eg fri.
Eg arbeida på sagen, og slit med plank og bord.
Lasta upp ein trailer - ska eit lass te Gol.
Dæ'æ ein haug med sekstoms plank og ein stable med ru-panel.
No gåare det som lus, ja no treng eg snus, eg fåare seta meg eit bel.
