Manchmohl, wenn et Ohvend weed
Un mer ess met sich allein
Frööch mer sich schon ens, wat mer all bereut
Insjeheim.
Ob mer deef drinne nit doch unzofredde ess
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät
„Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.“
Mer denk ahn manches, wat ald Johre her
Doch eij‘ntlich nie jeklärt
Situatione, wa‘ ‘ss nit all passiert
Wat wohr tatsächlich okay?
Ob mer sich hück für‘t Jääjendeil entscheide däät,
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät
„Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en.“
Un dann natürlich, ob dä Kurs noch stemmp
Noh all däm Jääjewind,
Ob mer nit langsam och ens met dä Strömung schwemmp
Bequem, ejal wohin.
Aff wann mer besser Kompromisse määt
Un dann hoff mer op en ennere Stemm, die säät
„Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn
Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn.“
„Nä, maach dat bloß nit!“, säät die Stemm
„Op keine Fall, hey, loss dat sinn!
Öm Joddes Wille, pass dich bloß nit ahn
Dat liehrste suwiesu nit mieh, Mann!“
Die säät: „Niemohls, niemohls, dat löößte besser sinn
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en
Niemohls, niemohls, dat feel dir niemohls en
