Dæ æ jaddi me rart koss det kan gå te.
Tenk at du gåare I lag med meg.
Og om det blæs kalt, æ eg varm og heit,
For du æ den finast eg veit.
I granskande skin frå ei gatelykt,
Æ 'kji alt like trygt.
Og spøare du meg no, bi eg heilt I beit:
Koffåare den finast eg veit?
Men nåare dyna varmar kring oss båe to
I'mørke natta,
Ska eg kviske I øyra ditt og svara på
Koffåare du æ den finast eg veit.
Kor eg henta alt motet frå
Kan 'kji eg forstå.
Men ein ting veit eg klart og greit:
At du æ den finast eg veit.
Nei, at eg skulde ha slik tur, det æ 'kji te å tru!
Nåare alt va slutt, og eg skull gå, ved døra der stod du! Dæ æ jaddi me rart koss det kan gå te.
Tenk at du gåare I lag med meg.
Og om det blæs kalt, æ eg varm og heit,
For du æ den finast eg veit.
I granskande skin frå ei gatelykt,
Æ 'kji alt like trygt.
Og spøare du meg no, bi eg heilt I beit:
Koffåare den finast eg veit?
Men nåare dyna varmar kring oss båe to
I'mørke natta,
Ska eg kviske I øyra ditt og svara på
Koffåare du æ den finast eg veit.
Kor eg henta alt motet frå
Kan 'kji eg forstå.
Men ein ting veit eg klart og greit:
At du æ den finast eg veit.
Nei, at eg skulde ha slik tur, det æ 'kji te å tru!
Nåare alt va slutt, og eg skull gå, ved døra der stod du!