Drin' skrik p rustt hengslo'
Skrmton' ansa' ingor stengslo'
Huska' kring p sval og gang.
Held meg vakja natta lang.
Medt i mrkrat' mednattstime,
kjem s ljs ei mnestripe.
Kalde, kvite beingrindsknokar
krkje' seg i hop i krokar,
vender seg fr augom mine,
gjmme daudmanns-grinda sine.
, eg veit da kven du er!
Du som eingong budde her.
Du som tte gard og grund.
Du som sleit di sjel isund.
For med mannedrap og svik?
Laug og svor og gjmte lik?
Kvifor dreg du med deg flgje?
Treng du hjelp te' noko dlgje?
Kor er han du vart med?
Ska han alder gje deg fred?
Tung vert straffa di li'e.
Gang att her i alle ti'e.
Tr i ring i blodut far.
Sj deg sjl som den du var.
